Kok – vrijdag 23 december 2011

Even stil staan

In eerste instantie was Konstantin nogal ver van mijn bed. Ga maar na, het neefje van de man van een collega van mijn vrouw. Toevallig heb ik deze collega en haar man enkele keren mogen ontmoeten dus komt het al dichterbij.

Waarom nu eigenlijk toch een stukje over Konstantin? Het was niet alleen omdat ik vandaag nog geen goede daad had gedaan. Neen, het betrof een verzoek om post (tekeningen, verhaaltjes, moppen, etc.) naar de ouders van Konstantin te sturen. Zij konden de post dan weer aan deze 13-jarige jongen voorlezen. Natuurlijk vraagt u zich nu af waarom ouders aan een 13-jarige jongen voor gaan zitten lezen. Welnu, deze kerel heeft een ongeluk gehad en ligt nu, waarschijnlijk met hersenletsel, in coma in een ziekenhuis in België. Hij ligt er al weer even maar de familie hoopt dat hij de komende weken weer uit zij coma zal ontwaken.

Nu weet ik dat het leuk is om aandacht te krijgen als je het even minder goed hebt door bijvoorbeeld een operatie of ander ongemak. Dan moet het volgens mij (en dus ook volgens de familie) echt fijn zijn om aandacht te krijgen, als je het echt slecht hebt. De ouders en de rest van de familie hopen dan ook dat hij, na het ontwaken, veel plezier gaat beleven aan de post die hij mag ontvangen. Tot die tijd lezen ze de post aan hem voor om hem te prikkelen (en waarschijnlijk ook om zelf een beetje bezig te blijven). Voor mij dus een kleine moeite en voor een ander een groot plezier.

Het bijzondere aan het mailtje is de opgewekte toon. De goede mop (met een uitroepteken!), de fijne feestdagen en natuurlijk de allerbeste wensen voor 2012. Op de achterkant van de tong kunnen ze de bittere ellende proeven maar met de voorkant floepen ze beste wensen eruit. Wie ben ik dan om niet even de moeite te nemen om mijn gedachten te activeren? Terwijl er hier één een tekening (met op de andere kant een goede mop) zit te maken probeer ik mij te concentreren op een boodschap voor deze jonge vent.

Dus richt ik mij nu even tot Konstantin en beter goed gepikt dan zelf slecht bedacht, dus ; ‘Wakker worden, wakker worden, wakker worden!’ (Jochem Myjer). Het liefst in een redelijk tot goede gezondheid zodat jij en je ouders nog een flinke periode van elkaar kunnen genieten.